Op 21 maart 2025 besloot de eigenaar van Opleidingscentrum ETC en Auteur Remy Joyce Leurs om haar verhaal niet langer te verbergen. Dit besloot zij nadat zij die dag een GPS-tracker onder haar auto vond. Haar maandenlange vermoeden werd hiermee bevestigd. Na jaren van innerlijke strijd en diepe verwarring bracht ze haar boek De verborgen narcist uit onder haar eigen naam en niet langer onder het pseudoniem van haar oma, Nety Opatja. Het was een daad van moed, kracht en waarheid.
Remy’s levenspad is intens: tienermoeder van twee kinderen, een relatie van zeventien jaar met een man die later de diagnose schizofreen bleek te hebben gekregen, gevolgd door een samenwoning van zeven jaar, waarin ze werd belazerd. Daarna leek ze eindelijk geborgenheid te vinden bij een jeugdvriend die haar verleden kende en haar beloofde haar nooit pijn te doen. Deze maakte haar wijs dat hij vroeger jaren verliefd op haar was geweest. Hij zou haar na zijn eigen duistere verleden nooit, maar dan ook nooit pijn doen. Binnen drie weken vertelde hij haar en haar zoon dat zij de enige vrouw op deze aardbol zou zijn waar hij mee zou gaan trouwen. Hij had nog nooit een vrouw ten huwelijk gevraagd. Niets daarvan bleek achteraf echter waar. Hij was er juist op uit om haar pijn te doen. In een bijna tien jaar durende relatie met deze man werd zij slachtoffer van een verborgen narcist iemand die haar liefhad aan de buitenkant, maar haar langzaam van binnenuit brak. Terwijl ze in haar overlevingsstrijd dacht dat hij ernstig ziek was, constateerde zij al heel snel dat hij inderdaad ziek was. Helaas geestesziek. Een man die vele vrouwen pijn had gedaan de afgelopen 40 jaar. Zij was, hoe pijnlijk deze ontdekking ook voor haar was niets meer of minder dan zijn nieuwe narcistische voeding. Zijn veilige basis. Een plek waar vanuit hij nog meer slachtoffers kon maken. Desondanks die ondervinding probeerde zij hem 5 maanden lang nog te redden. Te helpen hieraan te werken en zijn leven te verbeteren. Zo groot was haar liefde voor deze man, maar vooral, omdat ze niet kon bedenken dat iemand die jij vanaf je twaalfde kende, jouw hele leven kende met alle hoogte en diepte punten. In staat was om jou bewust dit aan te doen. Dat was haar allergrootste pijn. De ontdekking dat de mooie mensen die zij altijd in ieder mens ziet. Toch heel erg verrot van binnen kunnen zijn. Dit brak haar geestelijk, lichamelijk en haar ziel.
De laatste drie jaar van de relatie waren het zwaarst. Terwijl ze op handen werd gedragen, lag Remy nachtenlang wakker, niet begrijpend waarom ze zich zo leeg en verloren voelde. Pas na een allesonthullende ontdekking over zijn dubbellevens kwam ze in een diepe shocktoestand terecht. Ze vocht maandenlang voor de relatie, gedreven door liefde én hoop dat zij het allemaal niet goed zag en dat hij inderdaad de liefdevolle mens was, die hij haar bijna tien jaar had getoond. Pas toen ze geconfronteerd werd met de levensgevaarlijke impact van verborgen narcistisch misbruik, kwam het besef: ik moet mezelf redden omwille van mijn (klein)kinderen en mijn moeder.
Met steun van haar psychologen, haar kinderen, haar familie, haar twee vrienden en vriendinnen én de woorden van therapeut Patrick Samuel, wist Remy zich los te maken van de ketenen van psychologische manipulatie. In De verborgen narcist – Zo ontsnapte ik aan mijn zelfmoord, deelt zij haar rauwe, eerlijke levensverhaal in het door haar geschreven boek in de meest moeilijke periode uit haar leven. Niet alleen om haar eigen waarheid te eren, maar ook om anderen en zijn nieuwe slachtoffers wakker te schudden.
“Niemand, maar dan ook niemand, heeft het recht een ander mens zo te behandelen.”
De cover van dit boek werd geschilderd door haar lievelingsnicht Ayana (pseudoniem) een tastbaar symbool van verbondenheid, herstel en liefde. Dit is geen slachtofferverhaal. Dit is een overlevingsverhaal. Een boek dat niet alleen inzicht biedt in verborgen narcisme, maar ook in de kracht van ontwaken. Daarnaast besloot Remy Joyce Leurs door alle tegenslagen die zij tijdens haar helingsproces moest ondergaan haar Stichting MAMA EN IK om te buigen naar een stichting die steun biedt aan slachtoffers van Toxische relaties en narcistisch misbruik. Hiervoor heeft zij een notaris uit haar netwerk bereidt gevonden om kosteloos de statuten van haar stichting om te buigen. Een ontzettend mooi gebaar waar zij in en in dankbaar voor is.
Inmiddels heeft zij een studie Rouwcoach afgerond en is zij gespecialiseerd in rouwverwerking na toxische relatie/(verborgen) narcistisch misbruik. Vanuit haar 13 jarige stichting MAMA EN IK gooide zij samen met haar bestuur van de stichting de hulp aan jonge alleenstaande moeders om naar hulp bieden richting slachtoffers en jongeren uit kansarme gezinnen. Dit omdat zij als geen ander heeft ondervonden hoe zwaar het is als je in je laatste beetjes kracht om hulp vraagt bij instanties en deze kei, maar dan ook keihard de deur voor je neus dichtgooien. Waarom? Omdat mensen geen idee hebben waar je over praat. Het misbruik is van zo’n hoog duivelsgehalte, dat een ieder waar je je hulpvraag neerlegt waarschijnlijk denkt dat je gek bent.
Zij stond op 21 maart op vanuit een oerkracht en nam het dappere besluit naar buiten te komen als de Auteur van het boek “De verborgen narcist – Zo ontsnapte ik aan mijn zelfmoord”.